Światowy dzień żywności

Celem obchodów święta (wg deklaracji) jest pogłębianie świadomości opinii publicznej na temat globalnych problemów żywnościowych i wzmocnienie międzynarodowej i narodowej solidarności w walce z głodem, niedożywieniem i ubóstwem...

To temat bardzo szeroki, który leży mi na sercu (na żołądku?) i dlatego pozwolę sobie na mini-PRZEGLĄD okolicznościowy (kusi mnie obszerniejsze opracowanie, ale nie jestem gotów na dziś - gdy temat jest medialny).

Niewątpliwie sprawa jest ważna, bo w 2010 na świecie głodowało 925 milionów ludzi , co stanowi 13, 6 procent całej populacji (jej liczba wynosi obecnie ok. 6,8 miliardów).

Nie znam kryteriów tej statystki, ale jestem pewien, że istotne niedożywienie dotyka znacznie szerszego odsetka ludzi, bo co innego oznacza jeść (i to nawet do syta), a co innego odżywiać się tak, by zaspokoić potrzeby organizmu. Współczesna żywność jest bardzo zubożona o istotne składniki, stąd rosnąca popularność suplementacji. Obecnie  niedożywienie powoduje duży odsetek zgonów (podobno co 6 sekund z powodu głodu), proliferację chorób oraz coś, co nazwałbym marazmem  społecznym zagrożonych populacji.

Oczywiście rozkład zjawiska jest bardzo nierównomierny - najbardziej dotknięte są kraje "Południa" a w krajach "Północy" szerzy się epidemia otyłości i związanych z tym chorób - nie tylko z przejedzenia ale z powodu jakości żywności, o czym za chwilę.

Sprawa ma aspekt polityczny - interesy monopoli żywnościowych, i socjologiczny - bogaty często nie dostrzega biedy ("co z oczu to i z serca") i, jak mówi przysłowie, "syty głodnego nie zrozumie".

Mamy podstawy sądzić, że pod szczytnymi hasłami dzisiejszych i innych podobnych akcji ukryta jest duża dawka hipokryzji.

Absurdalne są tezy o niewystarczalności zasobów Ziemi aby wszystkich wyżywić - jeśli policzy się ilość ugorów (zwłaszcza przygnębia widok ich przestrzeni na żyznej Ukrainie, a przecież to nie "trzeci świat") oraz psucie i marnotrawstwo żywości. Przy okazji chciałbym zwrócić uwagę na  bardzo mało wymagające i zdrowe zboża, którymi można by takie ugory zasiewać - http://lepszezdrowie.info/amarantus.htm.

Nie funkcjonuje sprawiedliwy podział żywności i dotacji albo  przybierają one patologiczne formy.  Uprzemysłowione kraje OECD, głownie USA i Europa wspierają swoje wysokoproduktywne (zwłaszcza ilościowo) rolnictwo dopłatami w wysokości ok. 300 mld dolarów rocznie, czyli 7 razy ile wynosi roczna pomoc dla krajów rozwijających się i 350 razy tyle ile kraje OECD wydają bezpośrednio na dopłaty do rolnictwa w państwach afrykańskich.  Tam gdzie w krajach rozwijających się dociera pomoc rzeczowa rozkłada ona tamtejsze rolnictwo poprzez stosowanie cen dampingowych. W ten sposób kraje te utraciły zdolność do samozaopatrzenia, uzależniły się od importu i zmian cen żywności a tym samym od dyktatu zewnętrznego. Obecny kryzys żywnościowy polega właśnie na spekulacyjnym wzroście i niestabilności  cen.

W ciągu minionych paru lat ryż podrożał ponad 200%, pszenica ponad 150%, kukurydza i soja o ponad 100%. *

Pisze o tym wszystkim dobitnie i szeroko Daniel Goeudevert w swej dramatycznej książce "Zasada nenufaru" (BC Edukacja,Warszawa, 2010) w rozdziale "O tym jak chciwość sytych powoduje głód".

Rolnictwo psute jest na różne sposoby, patrz np. artykuł Niedorzeczności współczesnego rolnictwa 

Wbrew takim praktykom trwa nieufność do wegetarianizmu (a nawet czasem nagonka).

Przetwórstwo, chemizacja ale i zatrute środowisko wprowadza do żywności szereg toksyn, a toksemia jest bodajże przyczyną większości chorób.

Nie wszystkie konserwanty i ulepszacze żywności są bezpieczne.

Ale i niektóre produkty naturalne, gdy stosowane w nadmiarze lub często są zabójcze. Przykład: RAFINOWANY CUKIER – NAJSŁODSZA TRUCIZNA . 

Szeroko pojęta rafinacja stosowana jest do szeregu innych produktów jak mąka, co pozbawia ja cennego błonnika czy oleje (ogólniej - przetwórstwo tłuszczów).

Nie jest bezpieczne stosowanie niektórych substytutów -  w szczególności Aspartamu, szerzej o tym w art. Gorzka prawda o sztucznych słodzikach. Oczywiście, istnieje szereg innych szkodliwych komponentów dodawanych do żywności jak np. Akrylamid, ale mało się o tym  mówi.

Głośno jest natomiast o GMO (żywność genetycznie modyfikowana) i niebezpieczeństwach jakie taka żywność potencjalnie niesie.

Szczególnie bulwersujące są zakusy na światowe zmonopolizowanie "legalnego" ziarna siewnego - wg zapatrywań koncernów związanych z GMO. Uważam, że do GMO powinna być zastosowana przynajmniej zasada ostrożności.

Pęd do łatwego przygotowywania posiłków, do taniej przemysłowej żywności obraca się przeciw nam, bo tania żywność ... drogo kosztuje.

Co do nas samych, to psujemy żywność przez stosowanie mikrofalówek i złe przechowywanie, które powoduje że sporo żywności po prostu się marnuje i jest wyrzucana.

Stąd pożyteczna akcja  "nie marnuję jedzenia" wszechstronnie pokazana na http://niemarnuje.pl/  (także na http://www.facebook.com/pages/Nie-marnuj-jedzenia/32378174942) oraz hasło recyklingu żywności.

A przecież, jak  mawiał Hipokrates wiele wieków temu,  "pożywienie możne  być lekarstwem"  (http://lepszezdrowie.info/pozywienie_l.htm) .

Modne są coraz bardziej uprawy ekologiczne a nawet próby samowystarczalności żywnościowej, co jednak jest możliwe tylko gdzieniegdzie na wsi.

Dobra żywność ma zasadnicze znaczenie dla naszego zdrowia, w tym sprawności umysłowej - http://lepszezdrowie.info/przez_zoladek.htm, mówi się nawet "jesteśmy tym, co jemy".  

Ale równie ważne są nasze nawyki żywieniowe. Wspomniana klątwa otyłości (> Normalny styl życia - obżarstwo) wynika też z tego, że jemy wg złych zasad. Ulegamy modnym dietom "cud", a w rzeczywistości mogło by wystarczyć stosowanie się do prawidłowych zasad żywienia.