Płukanie nosa

Płukanie nosa

- do codziennej higieny nosa i do utrzymywania w zdrowiu dróg oddechowych oraz poprawy samopoczucia.

W tradycji jogi płukanie nosa roztworem soli kuchennej znane jest , tak jak mycie zębów, od stuleci jako codzienny, naturalny zabieg higieniczny. Nazywa się ono w Sanskrycie (tradycyjnym języku jogi) JALA NETI.

Wiele osób płucze nos codziennie, razem z myciem zębów. Są też tacy, którzy płuczą nos tylko przy dolegliwościach lub w porach roku sprzyjających przeziębieniom i grypie, a jeszcze inni – w celu zapobiegania objawom alergii w okresach pylenia. W przypadku codziennego używania, płucze się nos raz lub dwa razy dziennie (np. rano i/lub wieczorem, przed lub po myciu zębów). Można jednakże płukać nos nawet częściej – tyle razy dziennie, ile się chce.
Przy codziennym użyciu płukanie nosa wspiera swobodne oddychanie przez nos bez konieczności używania lekarstw. Jest wsparciem naturalnej funkcji oczyszczania błony śluzowej nosa; uwalnia ją od nadmiernej ilości śluzu, kurzu i pyłków.

Dlaczego płucze się nos?

W celu codziennej higieny jamy nosowej, utrzymywania w zdrowiu dróg oddechowych i dla uzyskania lepszego samopoczucia.

W celu zapobiegania i wspomagania leczenia chorób wirusowych przenoszonych metodą kropelkową, takich jak przeziębienia i grypa, które przebiegają z utrudnionym oddychaniem i gorączką.

W celu zapobiegania i wspomagania leczenia dolegliwości związanych z katarem siennym, względnie alergią na pyłki, grzyby pleśniowe, kurz.

Przy zatkanym nosie i nadmiernym wytwarzaniu śluzu dla wspierania swobodnego oddychania przez nos.

Do nawilżania błony śluzowej nosa w przypadku suchego powietrza.

Przy zatkanym nosie i wysuszonej błonie śluzowej w celu nawilżenia i delikatnego rozpuszczenia materiału blokującego nos.

W celu oczyszczenia błony śluzowej nosa przy przebywaniu w miejscach o dużym stężeniu kurzu, pyłu, lub dymu.

Jako kuracja towarzysząca przy ostrym i chronicznym zapaleniu błony śluzowej nosa i zatok.

Dla zapobiegania infekcjom i wzmacniania osłabionego układu odpornościowego.

Pomocniczo przy leczeniu chrapania.

Prosty zabieg

Zabieg polega na wciągnięciu do nosa roztworu soli fizjologicznej (roztwór soli), nigdy samej wody. Roztwór o temperaturze pokojowej. Możemy użyć do tego specjalnego naczynka dozującego przypominającego czajniczek z dziubkiem (zestaw do Jala neti), dużej pipety z gruszką gumową lub po prostu na zwiniętą w łódeczkę dłoń nalewamy trochę płynu, przykładamy do nosa i (raz jedną, raz drugą dziurką) i wciągamy wraz z wdychanym powietrzem. To, co się przedostanie do gardła, wypluwamy. Po kilku minutach czyścimy nos jednorazową chusteczką: zatykamy jedną dziurkę, a przez drugą dmuchamy - niezbyt mocno, by nie popękały słabe naczynia krwionośne i dlatego że zbyt duże ciśnienie może uszkodzić ucho środkowe. Tak samo robimy z drugą dziurką. Przy osuszaniu nosa może być pomocne naprzemienne pochylanie głowy w skłonie.

Iwan Nieumywakin przytacza bardziej dokładnie procedurę "zaawansowaną" z zastosowaniem wspomnianego naczynia:

Po przygotowaniu szklanki roztworu, schylić się nad miednicą lub umywalką, przekręcić głowę w prawo i w dół tak, aby prawe ucho nie znajdowało się niżej od prawego nozdrza By płyn nie wylewał się z powrotem trzeba także nieco odchylić głowę do tyłu). Zatkawszy lewe nozdrze wlewać roztwór do prawego nozdrza przy otwartych ustach, do czasu, aż nie zacznie on przez nie wypływać. Wykorzystawszy połowę roztworu, przekręcić głowę na wprost, wykonać kilka oddechów przez usta i gwałtownych wydechów przez nos. Przekręcić głowę w lewo. Powtórzyć zabieg z drugim nozdrzem. Po zakończeniu płukania nosa skłonić się niżej i zrobić jeden wdech przez usta, wydech przez nos, podnieść się, opuścić głowę, aby woda lepiej się wylała.

Nieznane są żadne poważne działania uboczne płukania nosa letnią wodą z solą, ale nie powinno się płukać nosa:
- Przy stanie zapalnym otworów nozdrzy
- Przy skaleczeniach we wnętrzu nosa
- Przy silnym krwawieniu z nosa i bezpośrednio po nim.

Płyn do płukana

Roztwór soli fizjologicznej lub zwykłej drobnoziarnistej soli kuchennej o właściwym stężeniu. Stężenie to powinno w przybliżeniu - powinien odpowiadać stężeniu soli we krwi człowieka (0,9%).
Woda bez soli lub ze zbyt małym stężeniem soli (poniżej 0,9%) nie powinna być używana do płukania nosa. Jest to nieprzyjemne i „parzy” błony śluzowe.
Temperatura roztworu powinna być przyjemna - ani za zimna, ani za ciepła.

Na podstawie informacji z Internetu opr. LK, 2007 r.

Zdrowie i Fitness

Zdrowie ze ^ smakiem

Widge