Twórczość i zdrowie

Twórczość i zdrowie

Twórczość.

Uprawiamy ją w każdej chwili naszego istnienia. Świadomie, czy nie, jesteśmy odpowiedzialni za nasze dzieło i sami też zbieramy żniwo naszych wyborów.
Twórczość. Ta „mała" i ta „duża", znana i nigdy poza nami nie oglądana, prowadząca do harmonii, i ta niosąca ból i cierpienie.
Jakże jesteśmy płodni, lecz czy aby na pewno rozumiemy, czemu służą rezultaty naszego kreowania?
Czemu uprawiając sztukę życiem zwaną tworzymy ból?
Czy potrafimy odczytać swoje własne przesłanie dla siebie?
Czy jesteśmy otwarci na wiedzę płynącą z tworzenia doświadczeń niosących ból, czy raczej przyjmujemy postawę obronną, która mnoży nasze cierpienie?
To wszystko wydaje nam się tak zagmatwane, że najczęściej przypisujemy nasze przykre doznania tzw. innym, no w ostateczności pozostaje zawsze Pan Bóg, gdy nie potrafimy ustalić sprawcy naszych przypadłości.

Zdrowie.

Stan pełnej sprawności psycho-fizycznej.
Rezultat naszej twórczej działalności.
Dążenie do harmonii towarzyszy kreacji opartej na własnych odczuciach,.
Niezrozumienie własnej sytuacji i wszystkiego, co nas otacza, prowadzące do bólu i cierpienia pojawia się wówczas, gdy usiłujemy utożsamiać się z ofertą programową innych.
Jak zróżnicować inspirację z poziomu własnej mądrości intuicyjnej gwarantującą poczucie spełnionego życia, od myśli pochodzących z programów, którymi naszpikowani jesteśmy od „zarania dziejów”?

Praca z emocjami.

To podstawa, by odczuć tę różnicę na „własnej skórze".
A tu wielka oferta: terapia przez sztukę, przez twórczość.
Zatoczyliśmy w rozważaniach pełne koło.
Stwórca i jego dzieło.
Zdrowie czy dysharmonia?
A także dzieło, które może uzdrawiać, ale tylko wówczas, gdy bazą dla twórczej pracy jest odczucie miłości tworzącego.
O uzdrawiającej roli sztuki, a także o tym, w jaki sposób dzięki sztuce dotrzeć do własnej mądrości w kolejnych częściach cyklu.
---

Malarstwo.

Biorę do ręki pędzel. Szybkim zdecydowanym ruchem nanoszę kolejne plamy. Skąd płynie inspiracja? Dlaczego właśnie ten kolor, ta farba? Wewnętrzna moc wyraża się przeze mnie, przez narzędzie, którym jest moje ciało. Odczucie spokoju, pewności i radość.

Twórcze wyrażenie siebie. Sposób na wyciszenie. Sposób na kontakt z mocą w sobie. Sposób na przełożenie ODCZUCIA na postrzegalną przez zmysły materię. Doświadczenie siebie, jeszcze raz. Jeszcze raz, choć inaczej niż dotychczas. A potem nowa inspiracja i ta siła, która nieodparcie pcha mnie do nowego doświadczenia. Kolejne plamy układające się w kształty i formy.

Maluję swoje wnętrze.

Tworzę, bo CZUJĘ.

Czy potrafię podążając ścieżkami świata tego, tworzyć wszystkie doświadczenia w jedności z własnymi odczuciami? Czy to jest możliwe, a jeśli tak, to dlaczego to czynię?

Spoglądam za okno. Białe kiście bzu nabierają odcienia brązu. Dalej w takt wiatru pląsają gibkie gałązki brzozy, odbijając złote promyki zachodzącego słońca.

Cisza.

Spokój.

Czego doświadczają…………….?

Jestem twórcą siebie.

Wciąż określam siebie na nowo i doświadczam w działaniu. Rozwijam się. Czy potrzebuję do tego jakiegoś programu, czy raczej wsparcia miłujących ludzi, bym mogła wyrazić po raz kolejny siebie w sposób najbardziej odzwierciedlający odczucia. A może jestem w tej podróży zdana tylko na siebie?

Cisza.

Kolejny dzień i nowe inspiracje. Uruchamiam działanie i doświadczam zgodnie z wyborem. Maluję swoje życie, maluję swój świat.
---

Sztuka tworzenia

Wczoraj rozmawiałam ze wspaniałą malarką. Jej prace, to przekaz z poziomu intuicji, to kopalnia wiedzy do wykorzystania przez osoby czujące siebie, swą własną Energię. Co jest dla ciebie najważniejsze -zapytałam, przerywając długi monolog....

Moja twórczość - odparła.

To ona wypełnia mi czas.

To w niej rozpoznaję siebie.

Jest dla mnie czymś więcej niż sposobem zarobkowania, choć owszem, daje mi możliwości utrzymania się. To moje niematerialne wnętrze, które dzięki narzędziom do tworzenia, mogę przedstawić. Daje mi to wiele radości i niesie kolejne pomysły do zagospodarowania. To droga na której odkrywam nowe elementy siebie samej.

Czy potrafimy dotrzeć do tego miejsca w sobie, które można nazwać źródłem twórczości?

Czy to jest nam potrzebne do czegokolwiek?

W trakcie rozwoju dziecka, ogromną uwagę przywiązujemy do właściwego rozwoju półkuli logicznej. Intuicyjna jest nadal, choć w mniejszym stopniu traktowana po macoszemu. A to przecież źródło naszych inspiracji, które daje nam radość tworzenia. Artyści doceniają ten najistotniejszy element decydujący o ich indywidualności. W ciszy, nierzadko z dala od zgiełku i gwaru tworzą swój świat. Cieszą się i rozwijają wydobywając z siebie kolejne pomysły i wdrażając je w życie. A potem już pozostaje tylko doświadczanie swego dzieła, cokolwiek by to nie było.

Dlaczego stawiamy na twórczość?

Wiele osób z kręgów sztuki odpowiada, że to jedyny prawdziwy sposób na życie, niosący spełnienie nawet wtedy, gdy odbiorca jest nieprzygotowany na odbiór dzieła.

Czy zdajemy sobie sprawę z tego, czy nie, wszyscy jesteśmy twórcami naszego życia. Myśli, słowa, czyny wypełniają nasz codzienny rytm istnienia. Czy potrafimy tworzyć nasze codzienne dzieła w oparciu o intuicję?

Czy nasze wybory niosą spełnienie i cieszą nas?

Myślę, że na to pytanie, każdy człowiek powinien udzielić sobie sam odpowiedzi.

Życzę Państwu odkrywczego oglądu siebie i doznawania wciąż nieustającej radości temu towarzyszącej.

Pozdrawiam
Teresa Maria Zalewska

(2007 r.)

Zdrowie i Fitness

Zdrowie ze ^ smakiem

Widge