Podstępna adaptacja

Podstępna adaptacja

Monopolistyczny biznes przymusu medycznego.

Artykuł z miesięcznika popularno-naukowego "Świat i medycyna" *.

Chciałby zastrzec, że nie należy zbytnio generalizować negatywnej oceny lekarzy, a jeśli tutaj padają takie oskarżenia, to jest to opinia autora - prof. K. Piotrowicza - pokazująca stanowisko nie w całości zgodne ze stanowiskiem redaktora serwisu LepszeZdrowie.info. (LK).
--

Chyba każdy z nas słyszał powiedzenie: "przyzwyczajenie jest drugą naturą człowieka". Jednak mało kto analizuje znaczenie tej treści. Przyzwyczajenie, jest to sposób systematycznego postępowania nas samych wobec własnego organizmu, czyli uczenie organizmu określonych reakcji obronnych na nasze błędne wobec niego postępowanie. Taką reakcję organizmu określa się jednym słowem - adaptacja. Już w szkołach podstawowych, na lekcjach biologii, dzieci uczą się formułki: "organizmy żywe na ziemi przetrwały miliony lat dzięki umiejętności przystosowywania się do zmiennych warunków otoczenia".
Otoczenie - to jednak nie tylko warunki zewnętrzne, ale także i wewnętrzne naszego organizmu. Zatem wpływ na organizm ma także pożywienie, leki, każde agresywne czy przyjazne nastawienie środowiska, także ludzkiego. Jeśli lekarz leczy objawy i skutki naszych chorób, a nie dąży do ustalenia i wyeliminowania przyczyny choroby, która zazwyczaj tkwi w środowisku chorego, to na pewno nigdy nam nie pomoże, lecz zaszkodzi. Szkodzi nie tylko nam, lecz także naszym przyszłym pokoleniom, ponieważ organizm koduje takie błędne leczenie, w energetycznym zapisie pamięci komórek i przenosi te problemy, wraz z kodem DNA, na następne pokolenie. Wówczas choroby te wystąpią u naszych dzieci i w swym przebiegu będą znacznie bardziej agresywniejsze. Dzieje się tak, ponieważ przyroda wkomponowała w zapis każdej komórki mechanizm znany pod nazwą apoptoza (samobójcza śmierć komórki). Przyroda nie jest zainteresowana trwaniem słabego osobnika, zatem gdy zaprogramujemy zbyt wiele błędów w naszym organizmie (lekarze nieświadomie nam w tym pomagają), system ten dokonuje zniszczenia organizmu.

Niemal wszyscy lekarze postępują tak samo. Dlatego musimy sobie zdać sprawę z tego, że to właśnie lekarze są największym zagrożeniem dla przetrwania człowieka jako gatunku! Nie bez powodu gros lekarzy nie jest zainteresowanych profilaktyką, czyli zapobieganiem chorobom, ponieważ interes kręci się wtedy, gdy leczą, a nie wyleczą chorego.

Pierwszym stopniem profilaktyki jest wiedza o systemach samozachowawczych oraz bodźcach emitowanych przez nasz organizm i nasza właściwa reakcja na te bodźce. Tę wiedzę z ogromną perfidnością eliminuje się w całej ludzkiej populacji. Dlaczego? Ponieważ gdyby każdy człowiek posiadał taką wiedzę, to byłby w stanie weryfikować postępowanie leczącego go lekarza. Nie leży to jednak ani w interesie większości lekarzy, ani farmacji. W żadnym szpitalu, klinice czy przychodni, nie publikuje się statystyk wyleczeń, braku skuteczności leczenia oraz śmiertelności pacjentów. Gdyby takie statystyki były wywieszone na korytarzach, to natychmiast ośrodki te by opustoszały, a chorzy skierowaliby się w stronę medycyny naturalnej!
Lekarzy kształci się niemal wyłącznie w kierunku biochemicznym. Takie jednokierunkowe działanie przynosi społeczeństwu więcej szkód niż pożytku. Dowodem na to jest fakt, iż pomimo ogromnego postępu medycyny konwencjonalnej chorób przybywa, a nie ubywa. Gdy komórki nie mogą przyswoić leku, to zamienia się on w substancje toksyczne, które atakują organizm i niszczą go. Gdy systematycznie wtłacza się w umysł człowieka błędne postępowanie, to pomimo, iż takie leczenie choremu szkodzi, to i tak stanie się on zagorzałym zwolennikiem takiego postępowania.
Środki masowego przekazu nie umiejąc weryfikować postępu medycznego, "zachłystują" się na nowinkami medycznymi, które zazwyczaj nie mają pokrycia w codziennej praktyce medycznej. Nieświadomie napędzają więc koniunkturę medycynie konwencjonalnej, a dyskryminują naturalną. Chory, będąc nawet w stanie krytycznym, zwraca się nadal o pomoc do lekarza, który poprzez błędne leczenie już doprowadził jego organizm do ruiny zdrowotnej. Lekarze nie umiejąc wyleczyć chorego, często mówią mu, że ból czy chorobę trzeba pokochać, przyzwyczaić się do niej, czy nauczyć się z nią żyć. Przy czym zawzięcie zwalczają tych, którzy udowadniają, iż w tych przypadkach chorobowych, mogą skutecznie pomóc choremu.
Lekarze także między sobą walczą o pacjenta, zwłaszcza bogatego. W środowisku lekarskim znane jest powiedzenie, iż największym wrogiem lekarza, jest drugi lekarz. Dlaczego? Ponieważ może on wykazać pacjentowi błędy leczącego go lekarza. Dlatego Naczelna Izba Lekarska zakazała krytyki sposobu leczenia lekarzy przez innych lekarzy!!!

W Stanach Zjednoczonych już wiele lat temu powstała nowa gałąź nauk medycznych - jatrologia, czyli leczenie skutków leczenia. O tej nauce nigdzie się nie pisze, ponieważ jest to ewidentny dowód, iż lekarze nieskutecznym leczeniem szkodzą chorym. Fakt ten dowodzi, iż jednak są lekarze, którzy zauważają negatywne skutki leczenia konwencjonalnego.
Dlaczego mamy przyzwalać na to, aby lekarze nam szkodzili, by potem wydawać ogromne pieniądze na naprawianie tych szkód? Wielu z tych szkód nie da się już niestety odwrócić! Ilość zgonów, jakich przysparzają społeczeństwu lekarze, znacznie przekracza ilość ofiar wszystkich wojen, o czym wielokrotnie sygnalizują media.

Jeśli natomiast medycyna konwencjonalna będzie działać przyczynowo, przy równoczesnym wykorzystaniu ogromnego potencjału nowoczesnej techniki farmakologiczno-instrumentalnej, z uwzględnieniem zachowawczej medycyny naturalnej, wówczas jako społeczeństwo odniesiemy sukces w walce z niemal wszystkimi chorobami. Jaka jest więc medycyna, taki jest świat, a jaki jest świat, taka jest medycyna. Nie przypadkowo nasza gazeta nosi tytuł "Świat i Medycyna".

Prof. dr Kazimierz Piotrowicz

--
* www.silazycia.org.pl/ - strona Stowarzyszenia PPCiK "Siła Życia", niestety po jakimś czasie zniknęła.

Artykuł opublikowany tutaj w 2007 r.

Zdrowie i Fitness

Zdrowie ze ^ smakiem

Widge