|
Startowa
Do nadrzędnej
Nowości
English
Komunikaty
Anty
Inne
English articles
O nas
Współpraca
Linki
Polecamy
Ściągnij sobie
Zastrzeżenie
| |
NONI – TROPIKALNY LEK NA LICZNE CHOROBY.
(Wprowadzenie, historia, badania*)
(Tytuł oryginalny: „Noni – The Tropical Cure-All Plant”, Nexus, vol. 10, nr
6, Jenny Hawke, wersja polska - www.nexus.com.pl
, tamże przypisy, tutaj opublikowany w 2007 r.).
Używana od tysięcy lat w rejonie Azji i Pacyfiku tropikalna roślina noni posiada niezwykłe właściwości lecznicze pozwalające zwalczać wiele schorzeń.
Wprowadzając słowo „noni” do wyszukiwarki internetowej uzyskujemy mrowie danych dotyczących soku, który jest cudownym remedium na niemal wszelkie problemy zdrowotne. Ta mnogość informacji nieodparcie nasuwa podejrzenie, że jest to nic więcej jak tylko bardzo agresywnie reklamowane świństwo o paskudnym smaku. Jednak po dokładniejszym przyjrzeniu się danym okazuje się, że chodzi o roślinę od wieków stosowaną jako lekarstwo na całym obszarze Pacyfiku i w Azji, która zyskała w ostatnim czasie uznanie, zarówno w kręgach holistycznych, jak i medycznych.
Morinda citrifolia (z rodziny Rubiaceae) jest rośliną stosowaną tradycyjnie na obszarze Pacyfiku, szczególnie w Polinezji. Znana jest pod nazwą „noni” oraz kilkoma innymi: Indian Mulberry (Indiańska morwa), ba ji tian, nono, nonu, cheese fruit (owoc serowy) i
nhau1. To drzewo lub krzew rośnie do wysokości 3-6 metrów i posiada duże połyskujące liście. Dojrzałe owoce są koloru bladożółtego o średnicy 3-4 cm i długości 5-10 cm2, które w stadium pełnej dojrzałości mają „wstrętny zapach i smak”3. Owoc składa się z heksagonalnych sekcji powstających w miejscu, w którym wcześniej rósł kwiat.4 Drzewo noni zaczyna rodzić owoce po 9-12 miesiącach od posadzenia i w ciepłym klimacie, takim jak na Hawajach, owocuje przez cały rok. Roślina ta toleruje zasoloną wodę i można ją znaleźć w rejonach przybrzeżnych na wysokościach do 500 metrów n.p.m.5
Istnieje kilka teorii na temat pochodzenia drzewa noni, z których jedne mówią, że pochodzi ono z obszaru Pacyfiku, a inne, że zostało przywiezione z południowo-wschodniej Azji. Mówi się również, że jego ojczyzną jest Australia6, są też dane wskazujące na to, że pochodzi z Nowej Kaledonii7. Ponieważ nasiona posiadają komorę powietrzną, roślina mogła rozprzestrzenić się w sposób naturalny po całej Polinezji.
Żyjący w XVIII wieku brytyjski odkrywca kapitan James Cook zauważył w czasie swoich wypraw, że spożywano ją na Tahiti, zaś jedna z brytyjskich publikacji pochodząca z XIX wieku podaje, że spożywano ją także na Fidżi. Jak podają późniejsze źródła, Morinda citrifolia była spożywana „na wyspach Pacyfiku, w Azji południowo-wschodniej, Australii i Indiach”. Australijscy Aborygeni podobno przepadali za nią. Birmańczycy spożywali noni przyprawione curry lub na surowo z solą.8
TRADYCYJNE STOSOWANIE NONI PRZEZ MIESZKAŃCÓW POLINEZJI
Will McClatchey z Wydziału Botaniki i Badań nad Rakiem Uniwersytetu Hawajskiego spędził wiele czasu na badaniu noni na Rotumie, wyspie położonej na północ od Fidżi. Uważał tamtejszą społeczność za najbardziej izolowaną i tradycyjną na Pacyfiku. Morinda citrifolia, inaczej ura (w miejscowym języku), jest tam przyrządzana na szereg sposobów i jest najpopularniejszą rośliną leczniczą.
Liście: Liście po ogrzaniu nad ogniem - dzięki czemu łatwo przylegają do siebie - można stosować w charakterze bandaża. Zmacerowane i pokrojone przykłada się również na rany. Są także bezpośrednio nakładane na powierzchnie, które uległy oparzeniu, oraz wcierane w głowę jako środek przeciwko bólowi głowy i gorączce.
Noworodki są okładane liśćmi, które mają pomóc im w oddychaniu, jeśli jest taka potrzeba, zaś matki natychmiast po porodzie są przykrywane mieszanką liści ura gotowanych w oleju kokosowym i zmieszanych z proszkiem ostrzyżu. Ma to na celu „wzmocnienie sił matki w okresie poporodowym”.
Liście noni są przykładane ponadto na skórę w przypadku nastawienia złamanej lub przemieszczonej kości, jeszcze przed założeniem usztywnienia. Sok z liści jest stosowany po odkażeniu rany jako środek powstrzymujący krwawienie. Mikstury z dodatkiem soku z liści są stosowane w leczeniu chorób skórnych takich jak grzybice.
Liście są też stosowane w przypadku zatrucia jadem z kolca skorpeny (jadowita ryba z rzędu skorpenokształtnych - przyp. tłum.). Młode liście są ubijane z łodygami usogo i po dodaniu odrobiny oleju kokosowego zawijane w kawałek materiału, który jest następnie owijany dwoma liśćmi noni i ogrzewany nad ogniem. Po powiększeniu rany nożem sok z liści jest sączony bezpośrednio na ranę jak również wmasowywany z otoczenia rany w jej kierunku. Całość procesu od momentu rozpoczęcia zabiegu do chwili odczucia ulgi w bólu trwa około godziny.
Korzenie : Do leczenia zatrucia w wyniku ukłuć kolcami skorpeny używa się także korzeni noni. Wymyte kawałki korzeni ura są zawijane w ununu (rodzaj tkaniny wykonanej z włókna kokosowego). Powiększoną nożem ranę po ukłuciu przemywa się sokiem z rośliny majila, a następnie nakapuje się na nią roztwór soku noni. Ból ustępuje podobno po pięciu minutach od zastosowania soku, zaś stan zapalny ustępuje po kilku godzinach. Wszystkie resztki powstałe w wyniku tej kuracji są wrzucane do morza.
Z kolei zakażone rany leczy się korzeniami ury przygotowanymi w ten sam sposób jak w przypadku przebicia skóry kością. Sok jest nakapywany na ranę, zaś występujące pęcherzyki traktuje się jako oznakę jej odkażania.
Owoc : Sok z niedojrzałych lub zielonych owoców jest stosowany zewnętrznie w połączeniu z innymi lekami lub samodzielnie do leczenia i w celu ulżenia bólowi w przypadku owrzodzenia wokół ust. W przypadku owrzodzenia (ran) wewnątrz ust stosuje się mieszaninę soku noni z olejem kokosowym, którym nasącza się ununu i bananowe liście, a następnie wszystko to ogrzewa się nad ogniem. Potem wyciska się sok i spożywa go. Większe dawki takiego samego roztworu podaje się dzieciom w celu wywołania wymiotów, w przypadku gdy zachodzi taka konieczność, na przykład w czasie infekcji gardła, aby pozbyć się śluzu, etc. Rozgniecione dojrzałe owoce są stosowane z kolei w przypadkach spękanego i łuszczącego się naskórka stóp.10
Rozmiażdżone owoce noni zmieszane z wodą Rotumianie stosują także jako syrop na kaszel dla dzieci, zaś oparzenia leczą liśćmi zanurzonymi w oleju.11
Hawajczycy tradycyjnie stosują owoc noni do nacierania zewnętrznego przy różnych stanach chorobowych skóry, czasami z dodatkiem soli lub podgrzany. Sok owoców dodawany jest też do innych lekarstw i spożywany w celu oczyszczenia organizmu, oczyszczenia krwi oraz w leczeniu gruźlicy. Rozcieńczony sok jest stosowany ponadto w leczeniu cukrzycy, chorób serca i nadciśnienia. Dla pobudzenia laktacji okrywa się piersi kobiety podgrzanymi liśćmi noni i stosuje odpowiednie modlitwy.12 Ekstrakt z kory jest stosowany w leczeniu grzybicy.13 Czerwony barwnik zawarty w korze i żółty barwnik z korzeni są stosowane do farbowania tkanin.
Włosy naciera się ekstraktem oleju noni dla ochrony przed insektami, zaś owoc tej rośliny jest używany w charakterze „pożywienia głodowego”.14
Australijscy Aborygeni tradycyjnie stosują Morinda citrifolię jako środek antyseptyczny do opatrywania ran oraz w leczeniu przeziębień i biegunki, zaś z korzeni uzyskują żółty barwnik.
NONI l LUDOWA MEDYCYNA CHIŃSKA
Wang i inni podają: „przy braku odpowiedniej literatury naukowej teoria yin-yang musi stanowić najlepsze wytłumaczenie korzystnego wpływu rośliny noni, która przywraca równowagę pomiędzy yin i yang”.15
Równowaga obu pierwiastków, yin i yang, jest konieczna dla zdrowia. Tradycyjna medycyna chińska określa noni jako „...zdolne do tonizowania Qi16, obniżania ciepła, usuwania toksyn i ożywiania krwi. Cechy tej rośliny to słodki smak, smrodliwy zapach i neutralność. Noni wkracza na meridiany płuc, śledziony i wątroby”. Znaczy to, że Morinda citrifolię można stosować do leczenia wielu schorzeń.17
BADANIA BIOCHEMICZNYCH WŁASNOŚCI NONI
Jedno z najczęściej znajdowanych na stronach internetowych twierdzeń głosi, że noni jest tak użyteczne, dlatego że zawiera substancję o nazwie kseronina.
Dr Ralph Heinicke zidentyfikował ten enzym, kiedy prowadził badania nad ananasami, szukając w nich nieznanego składnika. Odkryty nowy alkaloid nazwał kseronina, zaś jej prekursora prokseroniną. Napisał, że chociaż „owoce noni zawierają jedynie śladowe ilości wolnej kseroniny, to jednak zawierają liczące się ilości jej prekursora”. Heinicke doradza, by spożywać noni na pusty żołądek, ponieważ w przeciwnym przypadku proenzym może nie zostać właściwie uaktywniony i w związku z tym nie dotrze do jelit. Podkreśla, że potrzeba „lat badań”, aby „wykazać przekonywająco, jak funkcjonuje kseronina na poziomie molekularnym komórki”.18
Dr Neil Solomon tłumaczy pracę Heinicke’a, stwierdzając, że noni działa jako adaptogen umożliwiający chorej lub osłabionej komórce powrót do normalnego stanu. Podaje przykład, jak to może przebiegać w przypadku niedoczynności lub nadczynności tarczycy, tłumacząc, że „adaptogen, taki jak noni, może pomóc w zwiększeniu produkcji hormonu tarczycy [tyreoidynyj i przywrócić homeostazę organizmu, czyli stan normalnej równowagi”. 19
McClatchey cytuje wstępne doniesienie Heinicke’a opublikowane w Pacific Tropical Botanical Garden Bulletin, stwierdzając, że jest ono pozbawione bibliografii i innych odnośników. Pisze: „Interesujące jest to, że to wyglądające na biochemiczne doniesienie jest publikowane w biuletynie ogrodu botanicznego. Właściwszym miejscem byłby chyba jednak «Przegląd niepowtarzalnych wyników». Co więcej, nie podano chemicznej budowy «al-kaloidu» kseroniny, mimo iż wiele wyników omawia się z jasnym wskazaniem, że chodzi o badania naukowe, z których one pochodzą”. Ponadto McClatchey nadmienia, że „nie udało mu się odnaleźć żadnych innych publikacji opisujących budowę kseroniny lub prokseroniny, mimo iż ostatnio ukazuje się wiele prac z dziedziny chemii”. Uważa, że w tej sytuacji „doniesienie Heinicke’a należy poddać w wątpliwość. Z drugiej strony, jeśli kseronina została gdzieś opisana, to może to wesprzeć jego dalsze wnioski i uchylić drzwi do wytwarzania określonych produktów o charakterze handlowym”. Praca McClatcheya została opatrzona uwagą wydawcy, która mówi, że mimo usilnych poszukiwań w naukowych bazach danych, nie udało się natrafić na kseroninę ani prokseroninę.20
Australijski dostawca soku noni, firma Tree of Health, wynajęła Ośrodek Fitochemii Uniwersytetu Krzyża Południa w Nowej Południowej Walii do „zbadania soku i proszku z owoców noni w celu ustalenia podstawowego zestawu zawartych w nich elementów. Wyniki wykazały istnienie wśród nich substancji znanej pod nazwą skopoletyna, która ma własności przeciwulteniacza, obniża cholesterol i ma zdolność rozszerzania naczyń. Ponieważ skopoletyna może rozszerzać skurczone naczynia krwionośne, „może więc normalizować wysokie ciśnienie krwi i łagodzić jego szkodliwy wpływ na układ sercowo-naczyniowy”. Znaleziono też związki glikozydowe, a wśród nich jeden zwany asperuloside (nie znalazłem polskiego odpowiednika - przyp. tłum.), który jest tradycyjnie stosowany do zmniejszania retencji wody w przypadkach zapaleń, żylaków oraz zapalenia żył.
Wykryto, że wielocukry, takie jak kwas glukuronowy, galatoza, arabinoza, rhamose (nie znalazłem polskiego odpowiednika - przyp. tłum.), glikozydy i trójcukrowy ester kwasu tłuszczowego, mają własności immunostymulacyjne, immunomodulacyjne, antybakteryjne i antyrakowe..21
Założycielka firmy Tree of Health, Helen Russell, pisze: „Przyszłe badania będą ukierunkowane na określenie komponentów mających własności zdrowotne, przy jednoczesnym zwróceniu uwagi na wykryte w noni antyrakowe własności glikozydów. Naszym zamiarem jest zapewnienie wiarygodnych badań potwierdzających traktowane obecnie wręcz anegdotycznie dane mówiące o dodatnim wpływie noni w całym szeregu chorób”.22
Scientific American doniósł w roku 2000, że chemicy z Filipińskiego Uniwersytetu im. Świętego Tomasza odkryli w liściu noni związki zdolne do „zabicia bakterii będącej przyczyną gruźlicy”. Ekstrakt steroidów z liścia noni „zabił 89 procent prątków Mycobacterium tuberculosis, które wystawiono na działanie ekstraktu”. Budowa zastosowanego steroidu różniła się znacznie od budowy steroidów stosowanych w lekach przeciwgruźliczych. Szef zespołu badawczego, Jonel Saludes, powiedział: „Mam nadzieje, że firmy farmaceutyczne zwrócą uwagę na nasze badania i zbadają noni jako potencjalne źródło leków”.23 Jeśli jednak firmy farmaceutyczne opatentują substancje odkryte w tej roślinie, będzie to miało niekorzystne konsekwencje dla różnorodności gatunków.
Uczeni z Uniwersytetu de Metz we Francji potwierdzili, eksperymentując na myszach, tradycyjnie opisywany efekt uśmierzania bólu. Zwierzęta poddawano testom w różnych warunkach po uprzednim podaniu im wodnego ekstraktu z korzeni Morinda citrifolia. Badania „sugerują występowanie działania uspokajającego”, nie stwierdzono też żadnych szkodliwych efektów ubocznych.24
Chemik Joseph Betz z Oddziału Produktów Naturalnych FDA (Food and Drug Administration - Urząd ds. Żywności i Leków) w Wydziale Bezpieczeństwa Żywności i Żywienia Stosowanego, donosi, że noni „zostało przetestowane pod kątem wielu biologicznych oddziaływań, zarówno na zwierzęta, jak i mikroby”. Ustalono, że suszone owoce mają zdolność do stymulowania aktywności „mięśni gładkich oraz wywołują efekty o charakterze histaminergicznym”.25
ANTYRAKOWE WŁASNOŚCI NONI
Wykonano wiele testów, aby przekonać się, czy noni ma rzeczywiście własności antyrakowe.
Takie badania podjęli uczeni z Uniwersytetu Hawajskiego oraz Uniwersytetu Rutgersa, podkreślając, że „noni jest jednym z najbardziej efektywnych ziół stosowanych przez rdzenną ludność Hawajów ... jako środek przeciwko wielu dolegliwościom, w tym w przypadku leczenia raka piersi przez przynajmniej jedną z polinezyjskich społeczności”. Skomentowali również obecne zastosowanie noni na Hawajach jako „drugiego co do częstości wykorzystywania zioła ludowego, aplikowanego głównie w przypadkach raka, nadciśnienia i cukrzycy”. Testowano ekstrakty z owoców noni w przypadkach raka piersi i skutkowało to „zahamowaniem wzrostu komórek rakowych”.26
Celem innych badań wykonanych w chicagowskim College’u Medycznym Uniwersytetu Illinois było sprawdzenie hipotezy, „że Morinda citrifolia posiada własność zapobiegania rakowi znajdującemu się w stadium początkowym”. Sok noni z Tahiti zbadano na szczurach, w wątrobach których zainicjowano raka tego narządu. Wniosek naukowców brzmi następująco: „wyniki sugerują, że ma miejsce zapobieganie formowaniu się dośrodkowego rakowego DNA oraz że własności przeciwutleniające soku noni z Tahiti [Morinda citrifolia] mogą skutkować zapobieganiem rakowi”.27
Liu i inni28 odkryli, że dwa nowe glikozydy wyekstrahowane z soku owoców noni i podane myszom z hodowli wsobnej „...znacznie przedłużyły okres przeżycia tych zarażonych rakiem płuc zwierząt. Sok z noni zawierający bogatą w wielocukry substancję znaną jako «noni-ppt» był znany z tego, że hamuje wzrost guza poprzez regulację zasadniczego systemu odpornościowego”.
Brian Issell z Uniwersytetu Hawajskiego przystępuje obecnie do dwuletnich badań wpływu noni na raka u pacjentów, stawiając hipotezę, że „noni przy określonych dawkach zapewnia na tyle korzystne rezultaty, że można je traktować jako użyteczną terapię”. Badania mają na celu:
1. Określenie maksymalnej tolerowanej dawki kapsułek zawierających po 500 mg liofilizowanego ekstraktu z owoców noni.
2. Określenie czynników toksycznych związanych z zażywaniem noni.
3. Zebranie wstępnych informacji dotyczących skuteczności przeciwrakowych własności noni oraz zdolności do kontrolowania objawów, co ma pomóc w doborze pacjentów do drugiej fazy badań.
4. Określenie chemicznych składników ekstraktu, które charakteryzowałyby biodostępność i farmakokinetykę noni jako dodatku do pożywienia.29
ANEGDOTYCZNE DANE NA TEMAT DOBRODZIEJSTW NONI
W swojej książce The Noni Phenomenon (Zjawisko noni) dr Neil Solomon donosi o przeprowadzonych przezeń rozległych badaniach własności noni, podczas których przeprowadził wywiady z 50 lekarzami i osobami zajmującymi się ochroną zdrowia, którzy mieli styczność z ponad 10 000 pacjentów przyjmujących sok owoców tej rośliny. Średnio 78 procent tych ludzi doznała pozytywnych skutków. Najwięcej ludzi, bo 92 procenty, donosiło o pozytywnym rezultacie w postaci wzrostu energii. Inne pozytywne wpływy picia soku noni dotyczyły złagodzenia objawów alergicznych, artretycznych, raka, depresji, choroby sercowej, wysokiego ciśnienia krwi i bólu. Mówiono również, że sok noni opóźnia starzenie, zauważono poprawę oddechu, zmniejszenie objawów cukrzycy (typu I i II), poprawę trawienia, wzrost sprawności myślenia, zdrowotności nerek, świadomości, sprawności seksualnej, poprawę snu, zmniejszenie stresu i wzrost ogólnego dobrego samopoczucia. Sok ten podobno wzmacnia również mięśnie, ułatwia pozbycie się nadmiaru wagi i łagodzi objawy apopleksji. Najniższy wskaźnik poprawy był w przypadkach prób zerwania z paleniem, w którym to przypadku 58 procent ankietowanych miało odczucie, że sok noni pomógł im. Podkreśla się, że powyższe rezultaty stanowiły „łączne wyniki ludzi, którzy doświadczyli obiektywnej lub subiektywnej poprawy po przyjęciu noni”. Dr Solomon zaleca także spożywanie noni łącznie z lekarstwami oraz donosi, że procent ludzi, u których zaobserwowano ujemne reakcje na noni, nie przekracza 5, przy czym ujemne objawy ograniczały się do „lekkiego odbijania, luźnych stolców, uczulenia lub ... łagodnej wysypki”.30
Dr Solomon przeprowadził ostatnio badania pod kątem tego, jak noni sprawuje się w charakterze naturalnej Viagry. Spośród 1545 pacjentów 88 procent utrzymywało, że jakość ich życia seksualnego uległa poprawie po wypiciu soku noni. Dr Solomon sądzi, że może to być związane z tym, że noni zawiera pewną ilość argininy, która poprawia krążenie oraz zwiększa liczbę plemników i ich ruchliwość, a u kobiet zwiększa wytwarzanie tlenku azotu, co prowadzi do „poprawy ukrwienia i nawilgocenia, powodujących znacznie bardziej naturalną i wzmocnioną reakcję seksualną”.31
Australijski dystrybutor Tony Mastop otrzymuje od swoich klientów pozytywny odzew w sprawie noni i znajduje podobnie pozytywny wpływ w swoim osobistym przypadku. Ten terapeuta, specjalista od masażu, cierpiący na bóle kręgosłupa, zaczął przyjmować noni ze względu na jego przeciwzapalne i przeciwbólowe własności. Początkowo uzyskał pozytywne rezultaty, jednak po zmianie soku ból wrócił.
— Nie wszystkie gatunki noni są takie same — wyjaśnia Tony. — Potencja tej rośliny jest różna i dla ulżenia bólu w plecach potrzebowałem czegoś silniejszego. Jednak w przypadku tych pacjentów, którzy zatrzymują w swoim organizmie żelazo, mniej aktywne noni jest bardziej wskazane, ponieważ sok o silnych własnościach może mieć niekorzystny wpływ na ich zdrowie.
Stosując sok noni można też złagodzić objawy choroby Parkinsona. Dziadek mojej przyjaciółki, Eloise Brock, przyjmuje sok noni i okazuje się, że przynosi mu to znaczną ulgę, mimo iż nie przyjmuje go systematycznie.
— Naprawdę czuje się znacznie lepiej, kiedy przyjmuje noni — twierdzi Eloise. — Pielęgniarka chciałaby, żeby pił go stale, ponieważ zauważyła, że kiedy go pije, jest znacznie sprawniejszy.
Niestety, bardzo wysoka cena tego soku uniemożliwia wielu ludziom jego zakup.
Rdzenny mieszkaniec Tahiti, Gnit Fa, przyjmuje noni codziennie około 6.30 i uważa, że ma ono bardzo dobry wpływ - nawet wieczorem wciąż odczuwa jego pozytywne skutki. — Kiedy przyjmuję inne witaminy (europejskie i chińskie), nie czuję się aż tak dobrze — twierdzi Gnit Fa. — Kiedy zażywam noni, czuję, że mam więcej energii, nawet moje muskuły są sprawniejsze.
Jednak nie cała jego rodzina odczuwa pozytywne skutki zażywania noni - niektórzy wiążą z jej zażywaniem zepsute zęby i biegunki. Gnit Fa oznajmił, że są prowadzone rozmowy na temat założenia nowej plantacji noni i zakładów przetwórczych na Tahiti, które będą wytwarzały sok, mydła i inne produkty na bazie tej rośliny.
Niektórzy ludzie twierdzą, że nie odczuwają żadnej poprawy swojego stanu zdrowia po zażyciu noni, zaś firmy zajmujące się dostarczaniem jej utrzymują, że poprawę można uzyskać po minimum trzech miesiącach stałego zażywania, jako że „niektórzy ludzie odczuwają pozytywne skutki już po kilku dniach, zaś inni dopiero po kilku miesiącach” .32
PRODUKTY Z NONl l DODATKI DO POŻYWIENIA
Noni jest dostępne pod wieloma postaciami. Stuprocentowy sok jest uzyskiwany poprzez ściskanie miedzy dwiema płaszczyznami - sok ścieka wówczas do wielkich kadzi umieszczonych pod spodem.33 Tradycyjnie spożywany na Hawajach sok noni jest odsączany, fermentowany, a następnie leżakowany, i jest zupełnie czysty; sok nietradycyjny jest na świeżo wyciskany, odfiltrowywany i nie poddawany fermentacji.34
Kiedy jest butelkowany, ma kolor ciemnobrązowy i „może być trudny dla podniebienia [mieć paskudny smak] ze względu na specyficzny, silny smak”. Dostępne jest również noni w postaci puree, w której jest bardziej smaczne, jako że często zawiera dodatki w postaci poprawiających smak i zapach soków, jednak w tej postaci jest mniej aktywne. Są również w handlu tabletki noni, ale z powodu „braku naukowych badań w odniesieniu do suszonego i odwodnionego noni, ich skuteczność jest w zasadzie nieznana”. Jeszcze jedną alternatywą jest sproszkowany sok, który ma podobno dobry smak, ale ponieważ jest sporządzany z odwodnionego noni, rodzą się podobne obawy jak w przypadku tabletek lub kapsułek.35
W wielu krajach, między innymi w Australii i USA, sok noni jest spożywany jako napój do picia lub jako dodatek do żywności, jednak amerykańska agencja FDA zaleca jego pasteryzację w celu zabicia niebezpiecznych bakterii rozwijających się w czasie zbiorów lub podczas butelkowania. Jednakże pasteryzacja zabija enzymy, zaś pewne enzymy zawarte w noni uważa się za jego najbardziej czynną i zdrowotną część.
5 czerwca 2003 roku Unia Europejska dopuściła sok noni na swój rynek w charakterze „nowości żywnościowej”, którą EU definiuje jako „żywność i dodatki do żywności, które nie były w znaczącym zakresie stosowane w celach konsumpcyjnych przez człowieka przed 15 maja 1997 roku”. Przepis ten dopuszcza na rynek sok noni w postaci pasteryzowanych napojów owocowych.36
PRZYSZŁOŚCIOWA ALTERNATYWA
Departament Biznesu, Gospodarczego Rozwoju i Turystyki Hawajów porusza sprawę noni w swoim raporcie z września 2002
roku 37 poświęconym strategii gospodarczej Hawajów. Mówi się tam, że medycyna alternatywna jest szeroko stosowana w Ameryce, zaś noni jest określane jako „wyróżniający się przykład nadziei pokładanych w alternatywnych kuracjach”. Co więcej, nowy Wydział Medycyny Komplementarnej i Alternatywnej otwarty na Uniwersytecie Hawajskim zamierza „stać się liderem w dziedzinie szkolnictwa medycznego i badań integrujących medycynę Zachodu z medycyną alternatywną”. W raporcie czytamy, że już w tej chwili pojawiły się pierwsze obiecujące wyniki prac tego wydziału w postaci badań własności noni.
Mimo iż noni może nie odpowiadać wszystkim, wielu ludzi donosi o znacznych korzyściach dla zdrowia wynikających z codziennego spożywania pewnej ilości jego soku. Naukowe badania Morinda citrifolia wydają się dawać bardzo obiecujące wyniki, zwłaszcza jeśli chodzi o inhibitujące działanie noni w przypadku niektórych typów raka. Wielu ludzi z przemysłu przyznaje, że konieczne są dalsze badania w celu udowodnienia tego, co konsumenci tego soku wiedzą od lat, że noni ma znaczny, korzystny wpływ na stan zdrowia.
O autorce: Jenny Hawke ma licencjat w dziedzinie komunikacji międzyludzkiej i jest członkiem redakcji Nexusa w australijskim biurze tego magazynu. Jest autorką dwóch innych artykułów opublikowanych w Nexusie: „Uncovering the Facts on Toxic Carpet” („Odkrywanie faktów na temat toksycznego dywanu”) zamieszczonego w 6 numerze z roku 2002 (wydanie oryginalne) i „Bittersweet Story of the Stevia Herb” (Gorzka opowieść o Stewii) zamieszczonego w 2 numerze z roku 2003 (wydanie oryginalne) i 3 numerze z roku 2003 (wydanie polskie).
Przełożył Jerzy Florczykowski
----
* temat będzie kontynuowany od strony praktycznej
Dopisek redaktora ex-post - zobacz
http://sane.wellnesscoffee.eu/blog-2015-01-02-Morinzhi_to_Noni
| |
Wyszukiwarka
lokalna
Także w Komunikaty
Zapisz się na
▼Biuletyn▼
(Twoje dane sa całkowicie bezpieczne,
za zapis - upominek)
Twoja
Super Ochrona Medyczna
|
